Wim Hoogveld Fotografie
Gedichtfoto's
Wachten
Wat gaat er nu door hun gedachten
tijdens het urenlange wachten?
Snel naar de schuur voor koude nachten,
of komt een dokter voor hun klachten?
Gaat het naar links door rechtse krachten,
of gaan ze lammen na lange drachten?.
Misschien komt rond de klok van achten
de slager om ze vlot te slachten?
Wie dankt ze nog uit alle machten
voor melk die ze geduldig brachten
en alle kaas, vooral die zachte?
Niets van dat al: ze staan te smachten
verlost te worden van hun vachten !
Blikvanger
Hij heeft een baan,
wie ziet hem staan ?
Een kleine man,
die weinig kan.
Recyclen kan hij als de beste,
nadat New York haar dorsten leste.
Zijn kar puilt uit
van alle buit.
Beloning wacht
met zoveel vracht.
Passanten schieten bellend langs,
hij is voor hen slechts tweederangs
Zij zien hem niet
die kleine Piet
Toch heeft hij schik:
hij ving hun blik !
Samen
Kwamen ze soms samen
is het over en amen ?
Kwam zij later zitten,
bleef die slome maar pitten?
Kwam hij ná die “staart”,
maakt zij nog geen vaart ?
Of speelt zij een spel,
gelooft hij het zo wel ?
Zat bank net soms vol
en was er veel lol ?
Nu alleen nog met twee,
valt verdorie niet mee.
De grachten hebben veel passanten,
de zonkant trekt de meeste klanten.
En ieder doet zijn eigen ding,
in stilte of met veel gezing
Misschien is zij zijn eigen zus
en komt het niet tot warm gekus.
Afgedankt
Afgedankt door hoge boom
voorbij is nu de groene droom.
Hoog in de kruin
maakt herfst je bruin.
Met duizenden de reis omlaag
geen antwoord op jouw stille vraag:
Waarom dit nutteloos vertoon,
wie maakt beneden alles schoon ?
Een web geeft jou nog eenmaal kans
te pronken als de zomerglans.
Een web van draad alleen voor jou
met parels van de ochtenddauw.